در این مقاله در مورد استراتژی پوکر در موقعیتی از بازی پوکر صحبت می‌کنیم که شما را در مقابل یک تصمیم خاص قرار می‌دهد که همیشه هم ساده نیست. اینکه وقتی مجبور نیستید دستتان را نشان بدهید، این کار را بکنید یا نه.
تنها حالتی که ممکن است این موقعیت پیش بیاید هنگامی است که شما شرطی بسته‌اید یا شرط حریف را با یک رِیز افزایش داده‌اید و کسی شما را کال نکرده است. بنابراین شما به عنوان آخرین کسی که با دست زنده (فولد نشده) در پات مانده برنده می‌شوید. ژتونها از وسط میز به سمت شما می‌آیند. قبل از اینکه کارتهایتان را ماک کنید، با یک انتخاب مواجه هستید – می‌توانید کارتهایتان را نشان دهید یا آنها را به صورت راز نگه دارید. کدام بهتر است؟
واقعیت این است که نشان دادن یا ندادن دست برنده یک تصمیم خالص استراتژی پوکر است. جواب دادن به این سوال دشوار است و شاید یک جواب برای آن کافی نباشد.
استراتژی پوکر برخی از پوکر بازان حرفه ای این است که هیچ گاه کارتهایشان را نشان ندهند، مگر اینکه قوانین ایجاب کند.
مطمتنا این ساده ترین کار است. مزیت این سیاست این است که یک بار تصمیم می‌گیرید و دیگر لازم نیست راجع به آن فکر کنید. و یک مورد از چیزهایی که باید به آن فکر کنید در کوران رقابت پوکر کاهش می‌یابد.
نشان دادن داوطلبانه کارتها می‌تواند اطلاعات رایگان به حریف بدهد و برایتان هزینه بتراشد، بنابراین داشتن عادت اینکه هیچ گاه در حالت‌های غیر ضروری کارتهایتان را نشان ندهید می‌تواند این ایراد را به طور کامل برطرف کند.
اما ممکن است استراتژی بهینه در بلندمدت توصیه کند گاهی در موقعیت‌هایی که به دقت انتخاب شده‌اند، از نشان ندادن همیشگی کارتها کمی انحراف پیدا کنید. بنابراین نشان ندادن همیشگی کارتها در بدترین حالت یک اشتباه کوچک است ولی در عوض نشان دادن در موقعیت‌های اشتباه می‌تواند اشتباه بزرگ و پر هزینه‌ای باشد.
استراتژی پوکر سه مرجع معتبر در مورد نشان دادن دست به حریف
فرض کنید می‌خواهید فراتر از رویکرد ساده و کاربردیِ هرگز نشان ندادن کارتها بروید و می‌خواهید به صورت انتخابی و در موقعیت مناسب کارتهایتان را بعد از بردن یک دست به حریفان نشان بدهید. حالا این کار را باید چه زمانی و بر چه پایه‌ای انجام دهید؟ از آنجایی که به نظر شخصی من فقط یک جواب صحیح به این سوال وجود ندارد، نظر سه پوکر باز حرفه ای و کاربلد را مطرح می‌کنم و تصمیم نهایی را به خودتان واگذار می‌کنم.
دنیل نگرانو
دنیل نگرانو در کتاب پوکر خودش یعنی “بینش هولدم برای همه پوکربازها” توصیه می‌کند که کارتهایتان را هر بار که یک بازی کرده‌اید که معمولا انجام نمی‌دهید و برنامه‌ای برای انجام مجدد آن حین آن جلسه بازی پوکر ندارید، می‌توانید نشان دهید. انجام این کار اطلاعات غلطی در مورد بازی پوکر شما به حریفان می‌دهد و ممکن است حریفان ضعیفتر فرض کنند که شما بازی متداول خودتان را انجام داده اید و بنابراین استدلالهای غیر منطقی و اشتباه در مورد موقعیت‌های مشابه در آینده انجام دهند.
البته نگرانیو اشاره می‌کند که پوکر باز های تازه کار نباید اقدام به این کار کنند و و در عوض باید همان سیاست نشان ندادن کارتها را اتخاذ کنند. نشان دادن انتخابی، تاکتیکی برای پوکر بازان قوی تر است که در مقابل ضعیف‌تر‌ها به کار بگیرند، نه برعکس.
مایک کارو
یکی از کتاب های پوکر مورد علاقه من کتاب مایک کارو با عنوان “سودآورترین توصیه کارو در مورد پوکر هولدم است. در این کتاب مایک کارو چندین صفحه در مورد نشان دادن انتخابی بعضی از دستها به منظور ایجاد گرایش به اشتباه در بازیکنان خاص بحث می‌کند.
مثلا کارو توصیه می‌کند که نشان دادن قوی ترین دست‌هایتان به حریفانی که از قبل هم در مقابل شرط‌های شما زیاد فولد می‌کنند ایده خوبی است. با این کار ممکن است باعث شوید فکر کنند “آره این فرد همیشه دست خوب را دارد، همان طور که خودم هم تصور می‌کردم”. در نتیجه حتی نسبت به حالت قبل هم جلوی شما سفت تر بازی می‌کنند که باعث می‌شود بتوانید بیشتر بلوف موفقیت آمیز بزنید.
بالعکس توصیه کارو این است بلوف‌هایتان را به حریفانی که تمایل زیادی به کال کردن شما دارند نشان دهید. با این کار باعث می‌شوید وقتی دست خوبی دارید آنها با دستهای حتی ضعیفتری هم مایل به کال کردن باشند.
آنتونیو اسفندیاری
در سال 2011 آنتونیو اسفندیاری در حال تفسیر زنده سری مسابقات جهانی پوکر بود و در مورد نشان دادن یا ندادن کارتها از او سوال شد.
او گفت که هیچ وقت کارتهایش را در صورتی که باعث تقویت تصمیمات خوب حریفان شود نشان نمی‌دهد. اگر آنها فولد کنند او دست بهتر را به آنها نشان نمی‌دهد – ولی ممکن است گاهی یک بلوف را نشان دهد. او دوست دارد که اطلاعات غلط بدهد و حریفانش را که اشتباه کرده‌اند عصبی کند نه اینکه یک پاداش روانی به آنها برای تصمیم صحیحشان بگیرد.
به نظر من این یک رویکرد استراتژی مستحکم نسبت به این سوال است.
نتیجه گیری
مهم تر از جزئیات تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا نشان دادن انتخابی کارتها می‌تواند مفید باشد یا نه، این است که در مورد نشان دادن یا ندادن کارتهایتان به حریف در موقعیت پیش آمده فکر کنید. نکته‌ای که درباره این مورد دوم وجود دارد این است که این یک تصمیم استراتژی پوکر است، و موردی نیست که بر پایه هوس یا موقعیت احساسی گرفته شود.
تصمیمتان هر چه که بود، مطمئن شوید که هر بار دلیلی برای نشان دادن یا ندادن دست برنده خود دارید.
